به نا م ( همه ي نا م ها ) كه : ( منم ) 

وپروردگار تو آنچه را كه بخواهد مي آفريند و اختيا ر ميكـند . بدانيد كه براي شما مخلوقا ت من ؛ « ممكـن الوجود » ؛ « اختيا ر»وهيچ« انتخاب » ي نيست . منزه و عالي مرتبه است خداوندي كه در« من ِ من » جلوه انگيز ِ « منم » ميباشد . پس هيچ شركي بر «من ِ من » روا نداريد كه اصل ِ « خود ِ بيخود ِ خود » را شرك ورزيدن خطائيست بس عظيم و نا بخشودني . حتّي نگو ئيد:( من خد ا را ميخواهم )؛« تو » ؛ كيستي كه(خدا)رابخواهي؟تونتوانسته اي ونخواهي توانست كه (« او» كه = « منم ») را بخو اهي و طلب كني.

..........................................................................................................

كوتا ه گفتا ري « با الفبا ي نگاه » بود ازحضرت ( شمس ) در: 2/ 2/ 1390